Maar liefst 1.024.000 kijkers – goed voor 43,6% marktaandeel (VVA 18-54, live+5) – keerden vorige week met de familie Gooris back to the eighties. Groeten Uit zette daarmee het succes van vorig seizoen verder. Op dinsdag 6 februari worden de eighties ingeruild voor de Golden Sixties, met kleurrijke kleedjes, strakke mantelpakjes, te korte broekspijpen en opgestoken kapsels. Jacques Vermeire keert samen met zijn dochter Julie (19) en zoon Maxime (18) terug naar 1963, het jaar waarin hij 12 jaar was. De televisie zond nog uit in zwart-wit en van een online wereld was geen sprake. Tijd dus voor échte quality time. Al heeft Maxime toch één prangende vraag voor zijn vertrek: “Waren er toen al stopcontacten?”.
Met een knalgroene Renault Dauphine komen Jacques, Julie en Maxime aan in het huis waarin de tijd sinds 1963 is blijven stilstaan. Hier zullen ze samen de sixties herbeleven. Drie dagen lang eten ze, slapen ze, kleden en amuseren ze zich zoals Jacques dat 55 jaar geleden deed. De outfits van toen vallen alvast in de smaak. “Ik lijk wel één van mijn typetjes”, lacht Jacques.
Julie en Maxime worden ondergedompeld in de Beatlemania en zingen mee op hits van Elvis Presley en Johnny Cash. Ook de moord op president Kennedy, de historische speech van Martin Luther King en de strengste winter in 130 jaar domineerden het nieuws. Televisiekijken is in de sixties omslachtig omdat de antenne eerst handmatig moet worden afgesteld. Toch kijkt Jacques reikhalzend uit naar de programma’s uit zijn jeugd. Welke hebben de tand des tijds doorstaan? Tijdens Bonanza is iedereen voorzichtig enthousiast, maar vooral Jacques grote idool Toon Hermans brengt het gezin aan het lachen. Ook Schipper Naast Mathilde en Penelope met Paula Semer passeren de revue.
In 1963 moet de jeugd op zaterdag eerst naar school, maar nadien is er een zee van tijd. Die vullen de Vermeires met wiezen. “Papa wilde ons dat altijd al uitleggen, maar we hadden nooit tijd of zin. Nu is het ideale moment”, klinkt het. Een man in de keuken was in de jaren 60 ongezien, maar toch roert Jacques nadien zelf in de kookpotten voor het bezoek dat hij ontvangt. Het zweet breekt hem echter uit: “Dit is echt stress, er komt volk en we moeten rauw gebraad eten zoals de Flintstones”. Aan gezelligheid is er gelukkig geen gebrek. Rond het kampvuur voert Jacques zijn sketch ‘Avoir’ nog eens op, zoals hij dat 55 jaar geleden ook al deed. Was alles toen beter? En wat hebben de Vermeires gemist?
