Als er één ding is in zijn leven dat Vlaanderens oer-komiek Urbanus altijd heel spijtig gevonden heeft, dan is het wel dat zijn vader al op zijn 49ste is gestorven en hij hem nooit heeft kunnen laten zien dat hij zijn weg in het leven toch gevonden heeft.
“Ik kon destijds op school immers goed leren, maar ik deed dat na verloop van tijd niet meer zo graag”, klinkt het in Primo. “Als kind zat mijn hoofd al helemaal vol verhaaltjes om strips te maken. Alles wat ik op school moest leren, pakte plaats in mijn hoofd in. Toen ik vijftien was ben ik gaan werken. Dan kon ik mijn handen gebruiken en was mijn hoofd vrij”, vertelt Urbanus.
“Voor mijn vader zal dat natuurlijk niet makkelijk geweest zijn, dat ik goed kon leren en dat niet wou doen. Hij sprak me daarop aan en probeerde me te pushen dat ik mijn best moest doen. Maar dan is hij zo vroeg gestorven… Toen hij een hartstilstand kreeg, heb ik hem nog hartmassage en mond-op-mondbeademing gegeven, maar dat heeft niks uitgehaald”, besluit hij stil.
