Van Siska Schoeters is bekend dat zij alles ‘durft te vragen’. Maar ook Eric Goens durft door te vragen. En Siska Schoeters durft ook te antwoorden, zo blijkt in deze bijzonder openhartige aflevering van Het huis. De presentatrice van Eén (Durf te vragen, Bart en Siska), Radio 2 (De madammen) en vroeger Studio Brussel heeft echt wel het hart op de tong.
Van bij de eerste ontmoeting wil Eric toch even checken wat er klopt van de reputatie die Siska met zich meedraagt.
“Mensen denken dat ik een franke teut heb. Dat is niet zo, maar ik heb wel altijd een antwoordje klaar.”
En dat wordt al duidelijk van zodra Siska uit de Covidmobiel stapt.
Het eerste filmpje in de tv-kamer confronteert Siska met haar eerste viooloptreden als kind. Zou ze het spelen al zijn verleerd? “Ik blijf hier zitten tot ik het kan.” Gelukkig houdt ze zich deze keer niet aan haar woord.
Babbelen, babbelen en nog eens babbelen. Dat bleek al snel het ware talent van Siska. Ze had totaal geen idee van wat ze wou gaan doen. Lerares misschien? Tot een tante de link kon leggen tussen Siska’s favoriete bezigheid, babbelen, en een opleiding. Een opleiding radio maken.
Van onzeker meisje tot zelfzekere madam
Vandaag is Siska een zelfzekere madam in alle betekenissen van het woord. Maar ooit was dat anders. Lang tijd was ze zelfs zeer onzeker. Dat had veel met haar zelfbeeld te maken. Die onzekerheid over hoe ze eruitziet, sleept ze vandaag nog altijd met zich mee, maar evenzeer een pak zelfrelativering.
“Als het gaat over wat ik kan, heb ik nu vertrouwen. Als het gaat over hoe ik eruitzie, heb ik een gebrek aan vertrouwen. Ik heb een radiogezicht.”
Ook bij Studio Brussel hebben ze volgens Siska lang aan haar kunnen getwijfeld. “We weten het toch niet zeker met u.” Zelf dacht ze dat ze elk moment ‘ontmaskerd’ zou worden.
“Je weet wel, het imposter syndroom. Wanneer gaan ze doorhebben dat ik het niet kan. Maar ik ben daar groot geworden met blutsen en builen, lachen en huilen.”
Kleine etters
Hoge bomen vangen veel wind. En Siska kreeg de wind van voren toen ze het had over de lasten van het moederschap en haar kinderen al eens omschreef als etters, kleine draken of psychopaten. Dat was een eerlijkheid en openhartigheid die niet door iedereen werd begrepen, maar een gevoel dat door velen toch stiekem werd herkend.
“Ik ben gewoon eerlijk en ik denk dat nooit iemand eerlijk is geweest over het ouderschap.”
Maar dat neemt niet weg dat ze in de kinderkamer straalt van trots als de foto’s en verhalen van haar kinderen passeren.
Groot verdriet
In de rust van de tuin komt voor Siska het moeilijkste onderwerp van de dag: praten over het gemis na het overlijden van haar StuBru-collega en boezemvriend Christophe Lambrecht. Die stierf vorig jaar plots na een hartfalen. Hij was nauwelijks 48 jaar. Krop in de keel, tranen in de ogen.
“Ik vind het niet erg dat je blijft huilen omdat je iemand mist. Dat is verdriet. Het leven was leuker geweest als Christophe er nog was geweest.”
Een bijzonder intiem, mooi en sereen eerbetoon.
De geur van een paardenstal
Als dochter van een veegroothandelaar doet Siska een bekentenis die Eric als muziek in de oren klinkt en die de volgende uren in het huis nog van pas zal komen. “De geur van een paardenstal, mest. Ik vind dat niet erg. ik ruik dat nog altijd graag.’”
Bij het avondeten probeert Siska uit te vissen wie er nog aan tafel zal aanschuiven? Ze is razend benieuwd wie Eric als’ mystery gast’ heeft opgetrommeld. “Krijg ik echt geen bezoek?” Er wou niemand komen, houdt Eric vol. Of komt er toch iemand?
En hopelijk komen er ook na deze uitzending geen kijkersbrieven met de vraag of Siska toch wat trager wil praten, want op de radio kennen ze dat soort brieven al. Maar voor Siska moet het vooruitgaan.
Het huis met Siska Schoeters, dinsdag 1 december 2020 om 20.40 uur op Eén en via VRT NU.
Het huis is een programma van Het NieuwsHuis voor Eén.
