Aanstaande maandag is Stephanie Planckaert te gast in Het Huis.
Eric pikt Stephanie op in Bure, een rustig dorpje in de provincie Luxemburg waar de bed & breakfast van de familie Planckaert gelegen is. “Zie daar, de zonnigste verschijning van de hele reeks,” lacht Eric wanneer hij Stephanie ziet staan op de binnenkoer van de vierkantshoeve. De B&B kwam vorig jaar op de markt, omdat het de familie niet langer haalbaar leek om de renovatie van hun kasteel in Frankrijk te combineren met een logement in de Ardennen. Toch is de bed & breakfast nog niet verkocht. “We wilden het verkopen, maar we zijn hier nu zodanig veel dat we het gevoel kregen om het toch weer te willen uitbaten. We durven wel eens van gedacht veranderen,” lacht Stephanie.
Na een lange rit komt het gezelschap aan in Het huis. Op de tonen van La vie en rose van Édith Piaf, het lievelingslied van Stephanie, dochter Iluna en wijlen mémé Clare, stapt ze de fotokamer binnen. De vele foto’s van haar dierbaren doen de emoties meteen hoog oplaaien.
Na een verkenningsronde trekt Stephanie naar de orangerie, waar Eric haar opwacht met een aperitiefje. “Ze zeggen dat de Planckaerts een jongensfamilie is, maar dat klopt niet. Want iedereen zegt dat Stephanie de baas is die alles regelt, stuurt en de controle houdt,” steekt hij meteen van wal. “Ik vind dat er controle nodig is en dat die dan ook genomen moet worden,” legt Stephanie uit. “Maar iedereen in de familie heeft zijn visie en dat vind ik mooi. En het geeft mij zoveel voldoening dat we elkaar daarin vinden. Want het zou maar kort door de bocht zijn om te zeggen dat één iemand beslist en de rest gewoon volgt.”
Hoe graag Stephanie ook alles onder controle houdt, papa Eddy slaagt er steeds in om voor chaos te zorgen. Maar Stephanie kan geen slecht woord zeggen over de pater familias. “Ik heb nooit iemand gekend die met zoveel overtuiging kan kiezen voor iets. Hij is heel altruïstisch en kiest steeds in ons belang. Want die mens kan afzien. Als hij niet heeft afgezien om ergens te raken, dan is het niet gebeurd,” vertelt ze liefdevol. “En ik ben van hetzelfde principe. Als ik ergens wil raken, moet ik afzien.”
Terwijl Stephanie het middagmaal klaarmaakt, begint Eric over twee andere sterke vrouwen uit de familie Planckaert: mémé Clara en Eddy’s moeder Gusta. “Er wordt gezegd dat je de perfecte kruising tussen hen twee zou zijn,” zegt hij. “Ik heb Gusta niet lang gekend, maar had daar altijd een beetje schrik van. Ik heb me altijd afgevraagd of ik goed genoeg voor haar was,” vertelt Stephanie.
Het meest beangstigende dat Stephanie ooit moest doen, was aan mémé Clara vertellen dat ze op haar zestiende zwanger was. “Ik heb nooit schrik gehad van haar, maar wist dat dat haar diep zou raken en zou teleurstellen. Ik heb jarenlang met een schuldgevoel rondgelopen, omdat ik vond dat ik de familie ten schande had gebracht.”
In de kinderkamer blikt Stephanie terug op haar tienerzwangerschap. Ze was amper zestien jaar oud toen ze beviel van haar dochter Iluna. “Na de bevalling was ik doodsbang. Ik wou mijn kindje bij me hebben, maar ze was ziek en moest nog aansterken, dus dat kon niet,” vertelt ze met een krop in de keel. Iluna had na haar geboorte een infectie opgelopen en ook Stephanie werd ziek. “Ik had continu een enorm schuldgevoel. Ik dacht dat ik haar ziek had gemaakt, omdat ik te vroeg bevallen was. Er ging zoveel door mijn gedachten. Ik was zestien jaar, dus ik kon niet relativeren.”
Hoe beleefde Stephanie de jaren in Litouwen toen papa Eddy er een houtzagerij begon? Hoe scoort ze op de sportproef – haalt Stephanie betere resultaten dan haar vader twee jaar geleden? Wie is de gast die haar komt verrassen met een muzikaal ontbijt? En hoe is de liefde tussen Christopher en Stephanie ontstaan? Je komt het allemaal te weten in Het huis.
Het huis met Stephanie Planckaert: maandag 13 november om 20.45 uur op VRT 1 en VRT MAX.
