Voor iemand die naar eigen zeggen geen carrièrejager is, heeft Britt Van Marsenille wel een prachtig mediaparcours gelopen: van Ketnet via de radio naar VRT 1, waar ze al jarenlang consumentenprogramma’s maakt die veel kijkers trekken.
“In de tv-wereld ben ik geen Rode Duivel zoals Gert Verhulst of Tom Waes, maar toch mag ik al een hele tijd meespelen in de eerste klasse”, beaamt Britt in Humo. “En ondertussen blijf ik ook een beetje onder de radar, en dat is precies de plek waar ik me het meest op m’n gemak voel. Laat mij maar lekker in de luwte opereren”, zegt ze. “Ik zou wat vaker trots moeten zijn op zulke dingen.”
Maar dat is niet Britts sterkste kant. Pas na lang nadenken lukt het haar dan ook om iets op te noemen waarvoor ze echt trots is op zichzelf: “Ik heb me nooit laten afremmen door mijn dyslexie. Taal is lang mijn zwakte geweest, en toch is ze één van de fundamenten geworden waarop ik mijn beroepsleven heb gebouwd”, aldus Britt. “Uiteindelijk heeft de goesting het pleit gewonnen, en vandaag durf ik zelfs te zeggen dat ‘Het Woord’ mijn vriend is geworden. Ja, daar ben ik behoorlijk trots op”, concludeert ze.
